TWÓJ IDOL- DLACZEGO WŁAŚNIE ON?

Płomień Kłodzisko

Założyłem ten temat ponieważ myślę ,że każdy ma swojego Idola piłkarskiego. Temat ma posłużyć temu aby każdy napisał od siebie o swojej gwieździe i rozbujać trochę te forum. Myślę ,że jest to temat przyjemny i każdemu się spodoba, powinno być wesoło bo jednak każdy z chęcią napisze i można się dowiedzieć na pewno od innych coś ciekawego o ich Idolach. No więc zaczynam Very Happy

Moim idolem od najmłodszych lat był i jest Roberto Carlos da Silva ur.10 kwietnia 1973 w Garça, piłkarz brazylijski, lewy obrońca. Reprezentant Brazylii. Oprócz brazylijskiego posiada także hiszpański paszport. Osobiście pamiętam go od lat gdy przeprowadził się do Realu Madryt w 1996 roku (miałem wtedy 6 lat xD). Uwielbiam go za uśmiech, który nie schodzi mu z twarzy, z jego super petard podczas wykonywania rzutów wolnych jego rekordowe uderzenie z lewej nogi to aż 179 km/h. Tak jak mój idol gram na obronie także zazwyczaj na lewej stronie. Roberto Carlos jako zawodnik Realu święcił największe triumfy w swojej karierze. 4 razy zostawał Mistrzem Hiszpanii, 3 razy zdobywał puchar Ligi Mistrzów. W 2002 roku razem z reprezentacją Brazylii został mistrzem świata, a w 1998 roku wicemistrzem. Zdobył z nią także Copa America w 1997 i 1999 roku. Uwielbiam go za to ,że haruje jak wół i mimo ,że jest obrońcą strzelał i strzela wiele bramek, nie na daremnie ma przydomek Żelazne Płuca. Chodź jest niewielkich rozmiarów i nie za wielkiej budowy ciała przewiózł swoim ślizgami nie jednego większego od niego zawodnika. Jak mój idol gram z numerem 3 na koszulce. 6 czerwca 2007 zawodnik podpisał kontrakt z tureckim Fenerbahçe SK. Dotarł z nim jak narazie do ćwierćfinału Ligi Mistrzów w sezonie 2007/2008.

A tutaj dodaje linki które pokazują w nie całych 2 min to co potrafi mój idol i jak wygląda
http://www.youtube.com/watch?v=_Aziq0x_XPw
[link widoczny dla zalogowanych]
Pozdro i zapraszam do zabawy

quaresma&eto

heheh bardzo fajna zabawa... a więc pozwole sobie na opisanie 2 moich największych idoli...

Pierwszym z nich jest ERIC CANTONA
- ur. 24 maja 1966r. w Marsylii. Był czołowym zawodnikiem Man Utd. Wśród sukcesów z Manchesterem United były cztery tytuły mistrza Anglii - 1993, 1994, 1996, 1997. Został uznany piłkarzem roku 1996. Eric Cantona zwyciężył w plebiscycie na największego piłkarza w historii angielskiej Premiership. Uwielbiam go za jego piękne loby (oto ten naj...)
[link widoczny dla zalogowanych] (bardzo krótki filmik)
, oraz za zawsze podniesiony kołnierzyk podczas gry. Po każdej strzelonej bramce Cantona poprawiał kołnierzyk, rozkładał szeroko ramiona i słuchał publiczności... Po zakończeniu kariery został kapitanem a następnie trenerem reprezentacji Francji w piłce plażowej. Obecnie można go zobaczyć w filmikach Joga Bonito firmy Nike. Eric Cantona był wielkim idolem Davida Beckhama, który po zakończeniu kariery przez Cantonę przejał od niego koszulkę z numerem 7.

Drugim moim idolem jest Ricardo Andrade Quaresma Bernardo czyli
RICARDO QUARESMA:

urodzony 26 września 1983r. w Lizbonie. Ricardo Quaresma swoją piłkarską karierę rozpoczynał w Sportingu Lizbona. W pierwszym zespole zagrał w sumie 59 razy i strzelił 25 goli. W 2003 roku przeszedł do FC Barcelony. Nie zrobił tam jednak kariery, a dodatkowo pod koniec sezonu doznał ciężkiej kontuzji prawej stopy. W 2004 roku przeszedł do FC Porto, jako część zapłaty dla FC Barcelony za transfer Deco. W tym klubie występuje do dzisiaj. Dla "Smoków" rozegrał już ponad 100 spotkań. W sezonie 2006/2007 wystąpił w 26 meczach ligi portugalskiej. Strzelił 6 bramek i zaliczył 16 asyst (następny w klasyfikacji asystujących miał o 9 kluczowych podań mniej). W reprezentacji Portugalii Quaresma zadebiutował w 2003 roku w towarzyskim meczu przeciwko Boliwii. Z powodu kontuzji nie wziął udziału w Mistrzostwach Europy w 2004 roku. Nie pojechał też na Igrzyska Olimpijskie do Aten.

Ricardo miał duży udział w awansie reprezentacji Portugalii do finałów Mistrzostw Świata w Niemczech w 2006 roku, lecz na tą imprezę jednak nie pojechał. Selekcjoner reprezentacji wytłumaczył absencję Quaresmy brakiem miejsca dla kolejnego skrzydłowego. Na Scolariego spadła fala krytyki w Portugalii, głównie wśród kibiców FC Porto[potrzebne źródło]. Do drużyny narodowej powrócił po mistrzostwach. W marcu 2007 roku strzelił swojego pierwszego gola w reprezentacji, w meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 2008 przeciwko Belgii, wygranym przez Portugalię 4:0.

W eliminacjach Euro 2008 zdobył jednego gola w meczu z Belgią. W tym samym spotkaniu zaliczył też asystę przy bramce Cristiano Ronaldo. Wystąpił również w ostatnich 10 minutach spotkania z Serbią. Znalazł się w podstawowej jedenastce swojego zespołu w rewanżowym spotkaniu przeciwko Belgom. Miał swój udział przy drugiej bramce, kiedy to odebrał na połowie rywala piłkę i odegrał do Heldera Postigi.Zaliczył asystę przy bramce Cristiano Ronaldo w meczu przeciwko reprezentacji Polski zakończonego wynikiem 2:2. Uwielbiam go za piękne bramki i asysty z tzw.fałsza styl TRIVELA (oto filmik pokazując jego technikę)
[link widoczny dla zalogowanych]

pozdrawiam

Płomień Kłodzisko

TEMAT ZOSTAŁ PRZESUNIĘTY DO HYDE PARK, ZAPRASZMY DO ZABAWY, POZDRO LN

obserwator

Walery Łobanowski - wybitny trener, piłkarz
Najsłynniejsi europejscy trenerzy uznali go kiedyś za jedną z największych postaci w historii futbolu. Ukrainiec Walery Łobanowski, jak na szkoleniowca z kraju, który nie należy do piłkarskich potentatów, osiągnął sukcesy wręcz niewiarygodne. Najważniejsze to dwa triumfy w Pucharze Zdobywców Pucharów i jeden w Superpucharze Europy z Dynamem Kijów oraz wicemistrzostwo Europy z reprezentacją ZSRR.
Łobanowski był także świetnym piłkarzem, choć nie osiągnął sukcesu na miarę swojego talentu. W lidze radzieckiej zdobył 71 goli, występował także w reprezentacji. Jego popisowym zagraniem był "bananowy strzał", czyli uderzenie na bramkę z końcowej linii boiska, którego nauczył się od Brazylijczyków. Defensorzy nazywali Łobanowskiego "Sznurkiem" ze względu na smukłą sylwetkę oraz umiejętność minięcia rywala na bardzo wąskim fragmencie boiska.

Dla kolegów po fachu ukraiński szkoleniowiec był wzorem. "Arrigo Sacchi, osiągając największe sukcesy z Milanem [najsilniejszym wówczas klubem świata -red.], korzystał z jego metod jak ze słownika"

- Najważniejszy w życiu jest dla mnie futbol, zaraz za nim futbol i na kolejnych dziesięciu pozycjach również futbol, a dopiero później cała reszta – mówił Łobanowski. - Doskonały gracz to 1 procent talentu i 99 proc. ciężkiej pracy. Nie chcemy i nie budujemy zespołu gwiazd. Chcemy stworzyć zespół, który będzie gwiazdą. Ważne jest, by (zawodnik) miał motywację i rozumiał współczesny futbol. A we współczesnym futbolu najważniejsze jest zachowanie gracza, który nie ma piłki przy nodze. Dlatego nie potrzebujemy gwiazdorów.Łobanowski nigdy nie przejmował się porażkami i krytyką swojej pracy. - Cierpliwość, cierpliwość, praca, praca - odpowiadał pytany o tajemnicę sukcesów. - Nie zmieniaj niczego, nawet kiedy przegrywasz. Porażki są częścią drogi do zwycięstw.

Łobanowski dostał zawału serca 7 maja 2002 r., krótko po zwycięstwie Dynama nad Metalurgiem Zaporoże. Umarł podczas operacji mózgu spowodowanej komplikacjami po zawale.

Po śmierci Łobanowski został uznany ukraińskim bohaterem narodowym, uzyskał tytuł Bohatera Ukrainy, najwyższe państwowe odznaczenie. Stadion Dynama został nazwany jego imieniem oraz od 2003 roku odbywa się na nim na jego cześć turniej jego imienia.

quaresma&eto

bardzo ciekawe.... pz.obserwator Wink

dlaczego nie chcecie pochwailć się swoimi idolami? fajna zabawa i można sie czegoś nauczyć !! zachęcam

Admin: dostałeś ostrzeżenie za nie przestrzeganie regulaminu
8. Pisanie "Post pod swoim postem" Jest zabronione we wszystkich kategoriach.

Herus

kiedyś był to właśnie Roberto Carlos Smile

, lubiłem go za jego charyzmę, później Thierry Henry... a obecnie to za bardzo nie mam ;] Mam sentyment do Marka
Źieńczuka, ale moim idolem to on nie jest, tak samo FranCESC Fabregas z Arsenalu Smile

)

Płomień Kłodzisko

Prosze was do wypowiadania się na ten temat bo to fajna zabawa! Polecam!